Momčeto, koeto beše car

Na de plotselinge dood van zijn vader in 1943 zat de toen zesjarige tsaar Simeon II kortstondig op de Bulgaarse troon. Kort na de Tweede Wereldoorlog grepen de communisten de macht en ging hij met zijn familie in ballingschap. Een halve eeuw later later zou hij, na de val van het communisme, terugkeren naar zijn vaderland om in 2001 door het volk gekozen te worden tot premier. Paounov (Silver Wolf-winnaar 2004 met Georgi and the Butterflies) ontvouwt het wonderlijke verhaal van Simeon in ontspannen tempo en niet gespeend van humor. De ex-koning/ex-premier komt zelf alleen op archiefmateriaal aan het woord, van oude paleis-homemovies tot recentere televisie-interviews. Nieuw opgenomen portretjes van bewonderaars, ex-bewonderaars, tegenstanders en ex-tegenstanders schetsen een allegorisch portret van de titelfiguur. Zo wordt in een restaurant een mansgrote chocoladepop van Simeon opgediend. Verder passeren de revue: een helderziende met glazen bol, een door 'socialistische nachtmerries' geplaagde man die met sensoren op het hoofd slaapt om zijn nachtelijke hersenactiviteit te meten, een kledingnaaister die een pak met 77 zakken voor Simeon maakte, een groepje oude communisten dat streeft naar herstel van het communisme en iemand die - tot zijn spijt - tussen de namen van vriendinnen een portret van Simeon op z'n rug heeft laten tatoeëren: "Allemaal exen". (International Documentary Film Festival Amsterdam)