Samenvattingen(1)
Door een oogverblindend mooi landschap – prachtig scherp gefotografeerd, in felle tinten - wandelen de tieners Zahra en Shahnaz met hun moeder naar een zoutmijn. Onderweg vertellen de meisjes wie van hun vriendinnen allemaal al zijn uitgehuwelijkt; één klasgenootje moest op 14-jarige leeftijd al trouwen met een 73-jarige man. Zahra en Shahnaz halen hoge cijfers op school en hopen dat ze kunnen doorleren. Shahnaz wil later lerares worden en Zahra dokter. Of dat gaat lukken, hangt af van hun vader. De meisjes behoren tot de Bakhtiari-stam, een nomadisch volk dat gedurende de zomer in tenten woont en leeft van de zoutwinning. Hun vijf oudere zussen zijn op 9- of 10-jarige leeftijd uitgehuwelijkt, waarmee een einde kwam aan hun schoolopleiding. Inmiddels zijn hun ouders wel wat met hun tijd meegegaan; de twee jongste dochters mogen nog naar school zolang zich geen geschikte huwelijkskandidaat voordoet. Volgens hun broer, die zijn vader enigszins tracht te beïnvloeden, is 20 of 25 jaar een betere leeftijd voor een meisje om te trouwen. Maar daar denkt vader anders over, en, zo zegt hij tegen de voorzichtig doorvragende documentairemaker Behnam Behzadi, zijn wil is wet. Ondertussen wil Zahra ook iets zeggen tegen de regisseur – of zal ze toch haar woorden inslikken? (International Documentary Film Festival Amsterdam)
(meer)